Generuj UUID o wartości zero, specjalny identyfikator składający się z samych zer.
Wprowadzenie do NIL UUID
NIL UUID to specjalny UUID, którego wartość to same zera (00000000-0000-0000-0000-000000000000). Często używany jako znacznik dla nieinicjalizowanego lub nieprawidłowego UUID.
Zastosowania i użycie
NIL UUID jest często używany jako wartość domyślna, pusta wartość lub specjalny znacznik. W bazach danych może reprezentować nieustawione pole UUID; w kodzie może służyć do inicjalizacji zmiennych lub identyfikacji specjalnego stanu.
Różnice w porównaniu z innymi wersjami UUID
W przeciwieństwie do innych wersji UUID, NIL UUID nie jest generowany losowo i nie zawiera informacji o czasie lub węźle. Jest to stała wartość, gdzie wszystkie bity są ustawione na zero.
Użycie w kodzie
Wiele bibliotek UUID zapewnia bezpośrednie metody uzyskania NIL UUID, takie jak uuid.NIL lub UUID.nil(). Jest to bardziej niezawodne i zgodne ze standardami niż ręczne tworzenie ciągu znaków z samych zer.
Zagadnienia dotyczące baz danych
W projektowaniu baz danych NIL UUID jest czasami używany jako identyfikator dla określonych rekordów lub do reprezentowania nieustawionych wartości. Należy jednak pamiętać, że niektóre bazy danych mogą specjalnie traktować UUID z samymi zerami.
Zagadnienia bezpieczeństwa
Używanie NIL UUID jako rzeczywistego identyfikatora zasobów zwykle nie jest bezpieczne, ponieważ jest to dobrze znana stała wartość. Powinien być używany tylko do wewnętrznego oznaczania lub reprezentowania brakujących wartości, a nie jako rzeczywisty identyfikator wrażliwych zasobów.