تولیدکننده UUID v7

UUID v7 نسل جدیدی از UUID مبتنی بر زمان است، که از مهر زمانی Unix با دقت میلی‌ثانیه به عنوان بیت‌های بالا به همراه داده‌های تصادفی استفاده می‌کند. این ویژگی مرتب‌سازی جهانی و افزایش یکنواخت را ارائه می‌دهد.

UUID v7 از مهر زمانی Unix با دقت میلی‌ثانیه به عنوان بیت‌های با اهمیت بالا (48 بیت اول) استفاده می‌کند، که باعث می‌شود هنگام مرتب‌سازی لغوی نیز به ترتیب زمانی مرتب شوند، که برای نمایه‌های پایگاه داده و پرس‌وجوهای زمانی بسیار مفید است.

هر دو UUID v7 و v6 هدفشان ارائه UUID قابل مرتب‌سازی بر اساس زمان است، اما v7 از مهر زمانی Unix به جای فرمت خاص استفاده شده در v1/v6 استفاده می‌کند. v7 ساده‌تر و با نمایش زمان موجود سازگارتر است و انتخاب توصیه‌شده برای سیستم‌های جدید است.

UUID v7 برای سناریوهایی مناسب است که نیاز به شناسه‌های منحصر به فرد جهانی و قابل مرتب‌سازی بر اساس زمان دارند، مانند شناسه‌های رویداد در سیستم‌های توزیع‌شده، کلیدهای اصلی پایگاه داده، ثبت لاگ و غیره. به ویژه برای برنامه‌هایی که نیاز به پرس‌وجو یا مرتب‌سازی بر اساس زمان ایجاد دارند مناسب است.

UUID v7 نسخه جدیدی است که در حال حاضر در پیش‌نویس IETF تعریف شده است و هنوز به استاندارد رسمی تبدیل نشده است، اما طراحی آن نسبتاً پایدار است و توسط کتابخانه‌ها و چارچوب‌های بیشتری در حال پذیرش است.

UUID v7 با استفاده اولیه از مهر زمانی و سپس داده‌های تصادفی، ویژگی افزایش یکنواخت جهانی را ارائه می‌دهد. این ویژگی آن را برای استفاده به عنوان کلید اصلی پایگاه داده بسیار مناسب می‌کند، زیرا می‌تواند از مشکلات درج تصادفی در نمایه‌های B-tree جلوگیری کند.