تولیدکننده UUID v6

UUID v6 نسخه بهبودیافته UUID v1 است، از همان مهر زمانی و مقادیر گره استفاده می‌کند، اما ترتیب فیلدها را تغییر داده‌اند تا فیلدهای مهر زمانی به ترتیب بایت بزرگ مرتب شوند، که باعث می‌شود مرتب‌سازی زمانی طبیعی‌تر باشد.

UUID v6 مشکل اصلی v1 را حل می‌کند: در v1 بخش مهر زمانی در چند بخش UUID پراکنده شده بود، که باعث می‌شد هنگام مرتب‌سازی لغوی، به ترتیب زمانی مرتب نشوند. v6 فیلدهای زمانی را بازچینی می‌کند تا ترتیب زمانی حفظ شود.

UUID v6 به ویژه برای سناریوهایی که نیاز به مرتب‌سازی زمانی دارند مناسب است، مانند کلیدهای اصلی پایگاه داده، شناسه‌های رویداد لاگ، شناسه‌های رویداد در سیستم‌های توزیع‌شده که نیاز به مرتب‌سازی بر اساس زمان تولید دارند و غیره.

UUID v6 یک فرمت جدیدتر UUID است که در پیش‌نویس IETF تعریف شده است و هنوز به استاندارد رسمی تبدیل نشده است. با این حال، بسیاری از کتابخانه‌ها شروع به ارائه پشتیبانی از v6 کرده‌اند و اصول طراحی آن نسبتاً پایدار است.

48 بیت اول UUID v6 شامل یک مهر زمانی است که به ترتیب بایت بزرگ مرتب شده است، که باعث می‌شود هنگام مرتب‌سازی لغوی به طور طبیعی بر اساس زمان مرتب شوند، که برای نمایه‌های پایگاه داده و پرس‌وجوهای مرتب‌سازی بسیار مفید است.

مشابه UUID v1، UUID v6 نیز شامل اطلاعات مهر زمانی و احتمالاً شناسه‌های گره (مانند آدرس MAC) است. در برنامه‌های حساس به امنیت، اگر نیاز به پنهان کردن این اطلاعات باشد، ممکن است نیاز به استفاده از UUID v4 باشد.