تولیدکننده NIL UUID

NIL UUID یک UUID ویژه است که مقدار آن همه 0 است (00000000-0000-0000-0000-000000000000). معمولاً به عنوان نشانگر UUID اولیه یا نامعتبر استفاده می‌شود.

NIL UUID اغلب به عنوان مقدار پیش‌فرض، مقدار خالی یا نشانگر ویژه استفاده می‌شود. در پایگاه داده، می‌تواند نشان‌دهنده فیلد UUID تنظیم نشده باشد؛ در کد، می‌تواند برای مقداردهی اولیه متغیرها یا شناسایی وضعیت ویژه استفاده شود.

برخلاف نسخه‌های دیگر UUID، NIL UUID به صورت تصادفی تولید نمی‌شود و شامل اطلاعات زمان یا گره نیست. این یک مقدار ثابت است که همه بیت‌های آن 0 هستند.

بسیاری از کتابخانه‌های UUID روش‌هایی برای دریافت مستقیم NIL UUID ارائه می‌دهند، مانند uuid.NIL یا UUID.nil(). این روش از ساخت دستی رشته‌های همه 0 قابل اعتمادتر و مطابق با استاندارد است.

در طراحی پایگاه داده، گاهی از NIL UUID به عنوان شناسه برای رکوردهای خاص یا نشان‌دهنده مقدار تنظیم نشده استفاده می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که برخی پایگاه‌های داده ممکن است برای UUID همه 0 پردازش ویژه‌ای داشته باشند.

استفاده از NIL UUID به عنوان شناسه واقعی منابع معمولاً ایمن نیست، زیرا این یک مقدار ثابت و شناخته شده است. باید تنها برای نشانگرهای داخلی یا نشان‌دهنده مقادیر از دست رفته استفاده شود، نه به عنوان شناسه واقعی منابع حساس.